Nerwice
Zaburzenia nerwicowe zwane potocznie nerwicami to grupa zaburzeń psychicznych przejawiających się na rozmaite sposoby. Charakterystyczny dla zaburzeń nerwicowych jest fakt, że chory często zdaje sobie sprawę z absurdalności swoich objawów (natręctw, fobii) czy braku podstaw swoich objawów somatycznych, a jednak przeżywa lęk związany z nimi. Między innymi ta cecha – krytycyzm wobec swoich objawów – różni nerwicę od psychozy.
Zaburzenia nerwicowe mogą objawiać się następująco:
- objawy somatyczne, takie jak m.in.: bóle brzucha, głowy, serca a nawet kręgosłupa, zawroty głowy, drżenie kończyn, kołatanie serca, duszności, zaburzenia mowy i szereg innych
- zaburzenia funkcji poznawczych, czyli natrętne myślenie, zaburzenia pamięci, trudności w koncentracji uwagi itp.
- zaburzenia emocji – w tym:
– fobie czyli patologiczny lęk przed określonymi przedmiotami, zwierzętami (np. pająkami), sytuacjami (np. lęk przed zamkniętą przestrzenią – klaustrofobia), lęk przed tłumem, ekspozycją społeczną, wyjazdami itp.;
– nagłe, krótkie napady lęku
– brak motywacji, apatia
– stan napięcia, poirytowanie
– przygnębienie
– bezsenność
Objawy mogą mieć różne nasilenie.
Przyczyną zaburzeń nerwicowych są nierozwiązane nieuświadomione konflikty wewnętrzne, najczęściej pomiędzy naszymi dążeniami a możliwościami, potrzebami a obowiązkami, pragnieniami a normami społecznymi. Przyczyną nerwic może być także deficyt opieki rodzicielskiej w dzieciństwie lub nieodreagowany uraz, ciężki stres.
Aby uniknąć niepożądanych objawów i możliwych negatywnych skutków dręczącej nas nerwicy, warto sięgnąć po pomoc doświadczonego psychologa. Terapia może trwać od kilku do kilkunastu spotkań a jej efekty są naprawdę bardzo pozytywnie zaskakujące.
Zapraszamy!