Depresja przyczyny mity

Sprawdź swoją kondycję psychiczną, wypełnij test :

Stereotypy i mity o depresji:

1. Depresja to zwykły smutek, należy wziąć się w garść

Depresja to długotrwałe obniżenie nastroju, trwające nieprzerwanie przez okres minimum 2 tygodni. Depresja prowadzi do wielu utrudniających codzienne funkcjonowanie objawów jak np. zaburzenia snu, zaburzenia seksualne, anhedonia (brak zadowolenia, czegoś co nas cieszy), “znieczulenie emocjonalne”. Pacjent może czuć poczucie winy, gdyż mimo prób nie jest w stanie “wziąć się w garść” i stanąć na nogi.

2. Depresja u każdego wygląda podobnie

Objawy depresji nie są u każdego pacjenta takie same, jedni będą np. odczuwać nadmierną senność a inni cierpieć z powodu braku snu. Część osób doświadcza depresji maskowanej, w której nieświadomie maskują typowe objawy depresji. Depresja jest również częścią choroby dwubiegunowej, w której okresy obniżonego nastroju przeplatają się z manią.

3. Osoby cierpiące na depresję nie są w stanie utrzymać stałej pracy lub wykonywać codziennych czynności domowych.

Wiele osób, które spotykamy codziennie na ulicy cierpi z powodu depresji, maskują ją uśmiechem, sztucznym i pozornym dobrym samopoczuciem, natomiast tak naprawdę to ich bardzo dużo kosztuje, przez co depresja się pogłębia.

4. Leki przeciwdepresyjne uzależniają i zmieniają osobowość.

Leki na depresje nie uzależniają i nawet ich długotrwałe przyjmowanie jest zwykle bardzo bezpieczne, leki mają ustabilizować poziom serotoniny w organizmie, co poprawia nastrój. Wpływają one pozytywnie również na apetyt oraz mają za zadanie ustabilizować sen. Leczenie depresji jest najskuteczniejsze, gdy połączy się farmakologię z psychoterapią. Leczenie powinno być również odpowiednio długo kontynuowane po ustąpieniu objawów, aby stan pacjenta się utrwalił. U części chorych, depresja powraca, w tedy może być wskazana bezterminowa farmakologia, jak w przypadku innych chorób przewlekłych np. cukrzycy.

5. Kobiety chorują na depresje dwukrotnie częściej niż mężczyźni.

Depresja u kobiet jest częściej diagnozowana, ponieważ kobiety częściej zgłaszają się do specjalisty. W społeczeństwie nadal panuje większe przyzwolenie dla kobiet do mówienia o emocjach i do ich pokazywania na zewnątrz. Mężczyźni często nie zachowują się zgodnie z oczywistymi objawami depresji, okazują więcej frustracji oraz agresji.

Przyczyny występowania depresji:

BIOLOGICZNE- związane z genami i zależne od działania neuroprzekaźników oraz zależne od współwystępowania różnych chorób

PSYCHOLOGICZNE- wynikające z powtarzających się stresujących zdarzeń życiowych i nieodpowiednich sposobów radzenia sobie z nimi

SPOŁECZNE- związane z osamotnieniem, brakiem wsparcia

Te wszystkie 3 przyczyny występowania depresji łączą się bezpośrednio z rodziną oraz najbliższym otoczeniem chorego. Geny, które mogą sprawić, że osoba jest bardziej podatna na wystąpienie depresji, są przekazywane przez członków rodziny. Nie mniej ważne jest otoczenie, w którym pacjent się wychowuje, to czy otrzymywał / otrzymuje wsparcie od bliskich, jest w systemie akceptowany i doceniany lub czy rodzina naraża chorego na stres w domu np. rodzina alkoholowa, rodzina często zmieniająca miejsce zamieszkania itp..

Znaczenie rodziny w chorobie jest bardzo ważne, rodzina często nie rozumie co się dzieje z ich krewnym. Mają mylne podejście, że jego stan jest chwilowy lub że jest po prostu leniwy, ponieważ nie chce mu się wstać z łóżka lub zrobić czegoś w domu.

Rodzina to zwarty system, jej członkowie oddziałują na siebie, rodzina powinna okazywać pacjentowi emocjonalne wsparcie, dając przyzwolenie na okazywanie emocji. Z drugiej strony, rodzina często izoluje chorą osobę, zaczyna ją wyręczać w obowiązkach, zmienia zachowanie w stosunku co do niej, unika trudnych tematów. Obchodzi się z chorym “jak z jajkiem”. Ważne by bliskie osoby nauczyły się jak komunikować się z chorym i wiedziały czego unikać w rozmowie.

Zdania takie jak:

“ Weź się w garść!”, “ Inni mają gorzej!”, “Wyjdź do ludzi!” , “Nudzi ci się to masz czas na takie myśli, rusz się!”, “Uśmiechnij się!” itp.

Wywołują odwrotny efekt. Pacjent może odczuwać presję, czuć się inny, bezsilny, mieć poczucie winy, że nie jest w stanie  zaspokoić oczekiwań bliskich. Rodzina powinna zachęcać by chory uczestniczył w życiu rodzinnym, podkreślić jej znaczenie w systemie.

PAMIĘTAJ!

NIE PONOSISZ WINY, ZA TO ŻE CHORUJESZ NA DEPRESJĘ!

DEPRESJA TO CHOROBA, KTÓRĄ TRZEBA LECZYĆ, NIE BÓJ SIĘ MÓWIĆ O EMOCJACH I SZUKAĆ POMOCY!

Źródła:

1. materiały własne
2. “Poradnik dla pacjentów. Depresja”, dr Paweł Brudkiewicz
3. “Kino i choroby psychiczne. Filmy, które pomagają zrozumieć zaburzenia psychiczne”, D.Wedding, M.A. Boyd, R.M. Niemiec