adhd Zaburzenia hiperkinetyczne
ADHD (od ang. attention deficit hyperactivity disorder)- zespół nadpobudliwości ruchowej, opierający się na niemożności skoncentrowania uwagi, nadmiernej ruchliwości i impulsywności.
ADHD (od ang. attention deficit hyperactivity disorder)- zespół nadpobudliwości ruchowej, opierający się na niemożności skoncentrowania uwagi, nadmiernej ruchliwości i impulsywności.
Osoby z zespołem nadpobudliwości ruchowej borykają się z dużą aktywnością, zdezorganizowaniem oraz częstą zmianą aktywności, bez zakończenia poprzednio wykonywanej. Objawy ADHD pojawiają się nie później, niż 7 rok życia, są różnorodne ze względu na wiele form i nasilenia owego zaburzenia.
w trzech strefach to:
● Poznawcza – problemy ze skupieniem uwagi, brak umiejętności planowania, pochopność, przerzucanie uwagi, nierównomierna wydajność pracy(…)
● Emocjonalna – wybuchy złości, impulsywność, większa wrażliwość na bodźce zewnętrzne, silne reakcje emocjonalne(…)
● Ruchowa – niepokój ruchowy, podskakiwanie, drobne ruchy kończyn (np. machanie nogami, zabawa palcami), trudności w pozostaniu na miejscu, częste zmiany ruchów (…)
Dzieci z ADHD są nieuważne, mają spore problemy z antycypowaniem własnych zachowań. Potrzebują dużej ilości ruchu, aby rozładować obecne wewnątrz napięcie, w wyniku czego mogą brać udział w aktywnościach ryzykownych i niebezpiecznych. Są podatne na reakcje agresywne i prowokacje. Często nie chcą się podporządkować obowiązującym zasadom w grupie, przez co przeważnie izolują się od rówieśników, którzy bywają dla tych dzieci drażniący. Skutkiem deficytu uwagi jest wolniejsza i mniej efektywna praca oraz robienie wielu błędów. Aby ich praca była skuteczniejsza, warto zadbać o to, by ich stanowisko pozbawione było wszelkich źródeł bodźców, a także zagwarantować im większą ilość przerw. Warto pamiętać o tym, żeby walczyć z izolacją zachodzącą u dzieci z zespołem ADHD. Wzmaga to ich zaniżoną samoocenę, trudności z zachowaniem oraz nasila problemy w sferze emocjonalnej. Może to prowadzić do rozwoju depresji, silnych uzależnień, a nawet aktów samobójczych.
nie są dobrze znane. Zwrócono uwagę na czynniki genetyczne oraz biologiczne, które nasilają zespół nadpobudliwości ruchowej.
Przyczyny genetyczne:
● Badania wykonywane na bliźniętach pokazały, że AHDH dziedziczone jest po rodzicach (75%) – rodzeństwo ze zdiagnozowanymi objawami zaburzenia ma czterokrotnie większą tendencję do przejawiania symptomów, niż dzieci z kontrolnej grupy.
Przyczyny biologiczne:
● niedotlenienie w trakcie porodu;
● uszkodzenie centralnego układu nerwowego;
● zespół łamliwego chromosomu x;
● zaburzona równowaga między układem noradlenalinowym, a dopaminowym.
Na leczenie zespołu nadpobudliwości ruchowej składają się:
● psychoedukacja – przedstawienie wiedzy na temat zaburzenia i jego objawów
● farmakoterapia – leki stymulujące
● terapia poznawczo – behawioralna
● coaching