W tym zestawieniu zaburzeń lęk wywoływany jest przez sytuacje, w których nie ma realnego zagrożenia. Pacjent w charakterystyczny sposób próbuje uniknąć tych sytuacji, a kiedy się zdarzają odczuwa przerażenie. Sama myśl o znalezieniu się w sytuacji fobicznej powoduje zazwyczaj wystąpienie lęku z oczekiwania. Często współwystępują z depresją.
Jest to lęk przed sytuacjami i miejscami, z których wycofanie się może być ciężkie lub stresujące (środki komunikacji miejskiej, zatłoczone miejsca, kościół) lub w których otrzymanie pomocy byłoby utrudnione lub niemożliwe, z tego względu, osoby z agorafobią często unikają samotnego wyjścia z domu lub w nim przebywania.
Zaburzenie to, często powoduje upośledzenie lub niemożność wyjścia z domu bez bliskiej osoby oraz często rezygnację z osiągania życiowych celów. Często agorafobia pojawia się po wystąpieniu napadów paniki. Wskutek czego osoba taka zaczyna unikać miejsc i sytuacji kojarzących się z tym doświadczeniem, a w dalszej kolejności, różnych sytuacji, w których może mieć problem z uzyskaniem pomocy.
Obejmują unikanie sytuacji, w których może nastąpić społeczna ocena, motywem jest obawa wystąpienia przejawów lęku.
Opiera się na lęku przed ocenieniem przez innych ludzi, który prowadzi do wycofywania się z sytuacji społecznych. Bardziej uogólnione fobie społeczne mają związek z niską samooceną i strachem przed byciem krytykowanym. Często przejawia się w formie czerwienienia się, drżenia rąk, czy parcia na mocz. Osoby z fobią społeczną, często są przekonane, że to te wtórne przejawy lęku stanowią pierwotny problem. Objawy mogą przybierać na sile, aż do napadu lęku panicznego.
Są to fobie ograniczone do specyficznych sytuacji, jak przebywanie na wysokości, zamknięte przestrzenie, ciemność czy widok krwi. Kontakt z bodźcem może prowadzić do napadu paniki. Jest wiele rodzajów fobii, z których każda ma swoją nazwę. Poniżej przedstawione są przykłady :
-dentofobię (lęk przed dentystą i leczeniem stomatologicznym),
-nyktofobię (lęk przed ciemnością),
-awiofobię (lęk przed lataniem samolotami),
-ablutofobię (lęk przed kąpielami),
-astrapofobię (lęk przed burzami).
Fobie specyficzne zaburzają funkcjonowanie pacjenta i utrudniają codzienne życie, wymagają wiec leczenia. Podstawą jest oddziaływanie terapeutyczne. W trakcie terapii pacjent poszukuje możliwych przyczyn wystąpienia fobii oraz sposobów na radzenie sobie z lękiem i innymi dolegliwościami, które pojawiają się w kontakcie z sytuacją lub czynnikiem. Najczęściej polecaną do leczenia fobii jest terapia poznawczo-behawioralna.
