Inne zaburzenia osobowości i zachowania u dorosłych

1. Kształtowanie objawów fizycznych z przyczyn psychologicznych

– jest to niecelowe wyolbrzymianie symptomów fizycznych, które mają miejsce w niewydolności, zaburzeniach czy dokuczliwych chorobach z powodu psychologicznego stanu pacjenta. Badany ten najczęściej wskutek owego bólu odczuwa przygnębienie. Zjawisko to możemy również nazwać somatyzacją, która uznawana jest za mechanizm obronny danej jednostki.

2. Zamierzone wytwarzanie lub naśladowanie objawów, niewydolności fizycznych lub psychicznych (zaburzenie pozorowane)

– Badany w pełni świadomie pozoruje objawy, często bez wyraźnego powodu. Osoba ta jest w stanie wyrządzić sobie dużą krzywdę, byle owe objawy wywołać i być uznanym za chorego. Do zaburzeń pozorowanych należy:

a. Zespół Münchhausena

– choroba, w której zachowanie pacjenta ma na celu wymuszenie hospitalizacji na medykach. Chorzy domagają się operacji, regularnie zgłaszając nieistniejące objawy. Jednostki z przypisanym zespołem Münchhausena w sposób świadomy i celowy wprowadzają w błąd otaczające je środowisko, jednakże nie są świadome motywów wewnętrznych, które nimi kierują. Każda osoba może ujawniać inne od pozostałych objawy (wytwarzane na bieżąco lub wymyślone), natomiast sposobami na wywołanie ich może być zażywanie toksycznych substancji (doustne lub dożylne) lub leków. W efekcie takowymi objawami mogą być m.in.: gorączka, wymioty, drgawki o różnym nasileniu.

b. Zastępczy zespół Münchhausena

– zaburzenie występujące u opiekunów/rodziców, którzy świadomie wywołują objawy u zależnych od nich, by następnie poddać owe zależne osoby leczeniu lub diagnostyce. Dla przykładu: rodzicielka trująca/wmawiająca przeróżne choroby własnemu dziecku, by spełniać nad nim opiekę. Często doprowadza to do zniszczenia organizmu i/lub psychiki dziecka, a czasem nawet do jego śmierci. Bywa tak, że dzieci te przechodzą wiele zabiegów, operacji, procesów leczenia, które są całkowicie zbędne.

Istnieją przypuszczenia, że osoby ze zdiagnozowanym zespołem Münchhausena w swoim dzieciństwie były dziećmi z licznymi traumami, krzywdzonymi, których potrzeby nie były odpowiednio zaspokojone. Skutkiem takiego dzieciństwa jest trudność w nawiązywaniu bliższych relacji i samotność, na co sposobem tych osób jest bycie w kontakcie z rolą osoby chorej, szukanie diagnozy i leczenie nieistniejących chorób. Niektóre jednostki z zespołem Münchhausena mogą być dziećmi matek z zespołem zastępczym Münchhausena.

Przypadkowi zespołu Münchhausena możemy przyjrzeć się w serialu ,,The act”, w którym matka głównej bohaterki stwierdziła u niej m.in.: białaczkę,

niepełnosprawność i astmę, przez co ,,karmiła” ją ukierunkowanymi lekami i kierowała na niepotrzebne zabiegi. Włosy dziewczyny były regularnie golone na podobieństwo skutków chemioterapii, natomiast sama pacjentka funkcjonowała na wózku z butlą tlenową.

3. Inne określone zaburzenia osobowości i zachowania u dorosłych

– w ich skład wchodzą zaburzenia bliżej nieokreślone, czyli takie, w których trudno wyodrębnić jest charakterystyczne rysy, a objawy są bardzo różnorodne.