Otępienie w chorobie Alzheimera
Alzheimer to choroba dotycząca coraz większego odsetka osób pomiędzy 65 a 85 rokiem życia. Wiek gra znaczącą rolę w przyczynach zachorowań, ale wpływ mogą mieć również czynniki genetyczne.
Alzheimer to choroba dotycząca coraz większego odsetka osób pomiędzy 65 a 85 rokiem życia. Wiek gra znaczącą rolę w przyczynach zachorowań, ale wpływ mogą mieć również czynniki genetyczne.
Alzheimer może mieć typ o wczesnym początku (poniżej 60 r.ż) oraz o późnym początku (powyżej 60 r.ż). Zazwyczaj łagodniejsze objawy obserwuje się przy Alzheimerze o późnym początku.
Do objawów Alzheimera zaliczamy między innymi szybkie zmiany nastroju, problemy z osobowością oraz otępienie.
to postępujące, znaczne pogorszenie podstawowych funkcji poznawczych. Za najczęstszą przyczynę powstawania otępienia uważa się właśnie chorobę Alzheimera. Przy wystąpieniu otępienia szczególnie zaobserwować można znaczne problemy z pamięcią – osobie chorej dużo trudniej przyswaja się informacje, przez co może zadawać wiele powtarzających się pytań o tą samą rzecz. Następuje również spowolnienie procesów myślowych, potrzebne jest więcej czasu, by na przykład przetworzyć pewne informacje. Oprócz tego przy otępieniu zaobserwować można znaczne problemy z orientacją w terenie. Osoby chore z dużo większą łatwością gubią się w miejscach, w których wcześniej mogły być stałym bywalcami. Zaczynają się pojawiać problemy w komunikacji z innymi osobami. W późnym stadium choroby Alzheimera możliwy jest całkowity zanik pamięci, zorientowania w czasie czy w terenie.
Osobami z chorobą Alzheimera najczęściej opiekują się lekarze neurolodzy, geriatrzy i psychiatrzy. W badaniu wykorzystuje się wywiad z pacjentem i jego bliskimi, badania przesiewowe podstawowych funkcji poznawczych itd. Na ten moment nie ma sposobu by całkowicie zatrzymać postępowanie otępienia w chorobie Alzheimera.